ఈ రాత్రి నీకు బహుమతి 6
ఆమె చెప్పడానికి సందేహిస్తున్నట్టు ఓ నిముషం పాటు ఆగింది.
ఇక చెప్పక తప్పదని నోరు విప్పింది సబిత. "శేఖర్ తెలుసు కదా మన పక్క పొలం స్వంతదారు. అతనికి రేపు ఈ లెటర్ ఇవ్వాలి"
అదన్న మాట విషయం. తను వాళ్ళిద్దరికీ మధ్యవర్తిగా వుండాలన్న మాట. ఇందులో సిగ్గుపడాల్సింది ఏమీ లేదు. తను లిఖిత కోసం ఆరాట పడుతున్నట్టే ఈమె ఆ శేఖర్ కోసం అలమటిస్తుండవచ్చు. తమది ఉన్నతమైన ప్రేమని, ఎదుటి వ్యక్తులది నీచమైన ప్రేమ అని అనుకోవడం మూర్ఖత్వం. తమని తాము గొప్ప చేసుకుని ఆత్మవంచన చేసుకోవడం తనకి నచ్చని విషయం. ఇది కూడా సాయం చేయడమే అవుతుంది. ఇందులో సందేహించాల్సింది ఏమీ లేదు. అందుకే జితేంద్ర "సరే" నంటూ ఒప్పుకున్నాడు.
"మా మంచి జీతూ" ముద్దుగా అని వెళ్ళిపోయింది సబిత.
మరుసటి రోజు అతను పొలంలో వున్నప్పుడు సబిత భోజనం క్యారియర్ తీసుకువచ్చింది.
"వడ్డాణం తెచ్చావా?" జితేంద్ర ఆతృతతో అడిగాడు.
"నీ కన్నీ తొందరే" అంది సబిత అటూ ఇటూ చూస్తూ.
"ముందు భోజనం చెయ్" చుట్టుపక్కల ఎవరూ లేరని నిర్ధారణ కొచ్చాక అంది.
అతను క్యారియర్ విప్పి మొదటి గిన్నె తీసేటప్పటికి అతని కళ్ళు చెదిరాయి. బుట్టలో పాము నిస్తేజంగా పడుకున్నట్లు ఆ గిన్నెలో వడ్డాణం వుంది.
"థాంక్స్" అన్నాడు కృతజ్ఞతతో.